Μια ζωή μάγειρας

Η ζωή του κύριου Ευθυμίου Καραθάνου ήταν ανέκαθεν μέσα σε μία κουζίνα. Ακόμα και σήμερα στα εβδομήντα τέσσερα  του χρόνια,  συνεχίζει να μαγειρεύει και να μας δείχνει τα αριστουργήματά του με το ίδιο καμάρι που θα τα έδειχνε κάποιος που ξεκινάει τώρα την σταδιοδρομία του.

Γεννημένος στα Γρεβενά άρχισε να ασχολείται με την μαγειρική το 1957, ανοίγοντας το δικό του εστιατόριο. Δεν ήταν το όνειρό του αλλά οι καταστάσεις εκείνης της εποχής τον ανάγκασαν να ασχοληθεί με την μαγειρική ώστε να βγάλει χρήματα. "Μπήκα σ’ αυτή τη δουλειά, έμεινα και ακόμα την συνεχίζω". Ο ίδιος πιστεύει ότι η όρεξη και ο σεβντάς που έχει για την δουλειά του είναι αυτά που κάνουν το εστιατόριό του να ξεχωρίζει όλα αυτά τα χρόνια. Τα φαγητά του παραμένουν σχεδόν τα ίδια, πάντα με τα καλύτερα και τα πιο αγνά υλικά. Σ’ αυτήν την δουλειά τον βοήθησαν και τον βοηθούν ακόμα και σήμερα η γυναίκα του, τα παιδιά του και ο γαμπρός του. Σαν εστιατόριο τον έχει επηρεάσει η κρίση, αλλά όλα αυτά τα χρόνια τον έχει στηρίξει τόσο πολύ ο κόσμος , που ο ίδιος κάνει τα αδύνατα δυνατά για να τον ευχαριστήσει. Οι συμβουλές που θα έδινε σε ένα νέο μάγειρα, μας λέει χαρακτηριστικά είναι ότι <<αφού ξεκίνησε να κάνει αυτή τη δουλειά, να ξεκινήσει να την αγαπά και να την σέβεται, όπως επίσης να αγαπά και να σέβεται την πελατεία και όλο τον κόσμο, γιατί αν δεν την αγαπάς καλύτερα να μην την κάνεις καθόλου, γιατί κι εσύ θα κουραστείς και τον κόσμο θα κουράσεις>>. Κλείνοντας τη συνέντευξη μας αποκαλύπτει <<όλα καλά μου πήγαν στη ζωή μου, αυτό που με τσάκισε όμως ήταν ο χαμός της κόρης μου>>.

Της Σταματίας Γκαραλιάκου.