Η ιδιωτικότητα του διαφορετικού

 

Υπάρχει ένα ερώτημα: Γιατί μας ελκύουν οι ζωές των διάσημων προσώπων, ειδικά όταν περιλαμβάνουν στοιχεία ασυνήθιστα ή μη ηθικά αποδεκτά κατά τα δικά μας λεγόμενα; Είναι πράγματι τόσο ενδιαφέρουσες; Οι συνήθειες και οι προτιμήσεις διαφέρουν σε κάθε άνθρωπο. Όμως, η ιστορία έχει δείξει ότι όταν προβάλλονται από τα μέσα αποκτούν κάτι το ιδιαίτερο, το ξεχωριστό.

Η ιδιωτικότητα των δημοσίων προσώπων σχετίζονταν ανέκαθεν με τα ΜΜΕ. Η σεξουαλικότητα ή η ανήθικη συμπεριφορά, όπως παρουσιάζεται από τα ίδια, τροφοδοτεί το κοινό, το οποίο αρέσκεται στην οφθαλμολαγνεία και στην κουλτούρα της κλειδαρότρυπας. Τα ακροατήρια έχουν συνηθίσει σε αυτή τη θέα και στην κατασκευή σχολίων που συνάδουν με το δικό τους πολιτισμικό κεφάλαιο.

Από την άλλη μεριά, ούτε τα ακροατήρια ούτε τα ίδια τα μέσα αναλογίζονται το διαχωρισμό των ανθρώπων. Τις ομάδες που δημιουργούνται από τον άκριτο σχολιασμό και την προβολή ανθρώπων με κάποιο ξεχωριστό-διαφορετικό στοιχείο με το οποίο απαρτίζεται η προσωπική τους ζωή. Έτσι, καθώς το συμβατικό και ηθικά αποδεκτό πρότυπο της σχέσης γκρεμίζεται, αναδύεται ο ρατσισμός απέναντι στο διαφορετικό του ‘’κανονικού’’.

Και όλα αυτά λοιπόν στο όνομα της ηθικής. Ωστόσο, για όλους εμάς που κρίνουμε, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε για ένα θέμα εκ του ασφαλούς. Ως ενός κοινωνικά αποδεκτού μέλους μιας κοινωνίας ή μιας κουλτούρας. Κάτι που μας προστατεύει και δεν μας χωρίζει από το σύνολο.

Σταματία