Μία μορφή
δικτατορίας που γεννήθηκε για να μας φιμώσει και να μας βάλει χειροπέδες, με
σκοπό να μην λέμε και να μην γράφουμε τα πιστεύω μας, τις απόψεις μας, τα ιδεώδη
μας. Άλλωστε υπήρξε από τα αρχαία χρόνια, από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να
μιλούν και να επικοινωνούν μεταξύ τους. Και δεν δίστασε, ούτε τότε, να
καταδικάσει το Σωκράτη για ασέβεια και διαφθορά, αλλά και τον Αναξαγόρα γιατί
υποστήριξε ότι ο ήλιος δεν είναι ολύμπια θεότητα αλλά ουράνιο σώμα. Γιατί να
μην το κάνει και τώρα;
Τώρα που στο προσκήνιο υπάρχουν διάχυτες, κάθε
είδους απόψεις, από μικρούς και μεγάλους, από καταξιωμένους και μη. Τώρα που η
ελευθερία της έκφρασης είναι νόμος και υποστηρίζεται ακράδαντα. Αλλά ναι, ίσως
κάτι ξεχνάω…
Η ελευθερία της έκφρασης μπορεί να υπάρχει και να
χρησιμοποιείτε μόνο από ανθρώπους famous της δημοσιογραφίας, της
πολιτικής σκηνής ή τους ματσό, που έχουν χρήμα και εξουσία και κάθε μπούρδα που
θα πουν, πρέπει οπωσδήποτε να αναρτηθεί στο διαδίκτυο και να κυκλοφορήσει στις τοπικές
εφημερίδες, μη σας πω και στην πρώτη σελίδα.
Οι υπόλοιποι και ειδικά εμείς, που παλεύουμε για να
κατακτήσουμε μία θέση, να βρει το φως της δημοσιότητας κάποιο άρθρο μας, που
σίγουρα έχουμε κοπιάσει για να το γράψουμε, αναρωτώμενοι πάντα τι του λείπει
και τι θα το κάνει ξεχωριστό, όλοι εμείς λοιπόν θα πρέπει να παλέψουμε σκληρά
για να πάρουμε την απάντηση στο email,
ότι ναι, αύριο θα δημοσιευθεί. Η λογοκρισία όμως, στις μέρες μας, είναι παρόν,
κρίνει, επικρίνει και καταρρίπτει ότι δεν της κάνει. Στις περισσότερες φορές,
από ανθρώπους που διατηρούν δικές τους εφημερίδες, με προσωπικό χωρίς να έχει
γνώση του αντικειμένου. Στα γραφεία δηλαδή εφημερίδων που το copy paste είναι θρησκεία.
Όλα αυτά λοιπόν στο όνομα της λογοκρισίας και όχι της
κριτικής. Κάποιοι τις θεωρούν όμοιες, για μένα πάλι είναι δύο διαφορετικές έννοιες.
Η κριτική μας προσφέρει καλύτερη λογοτεχνία, καλύτερα μυθιστορήματα, μας οπλίζει
με επιχειρήματα. Η κριτική, ωστόσο, δεν είναι μόνο άρνηση, είναι θέση και
έπαινος. Η λογοκρισία πάλι, γκρεμίζει όνειρα και σε πλημμυρίζει με τα πιο
άσχημα συναισθήματα. Στην υγειά της λοιπόν!
Της Σταματίας Γκαραλιάκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου