Πόσο απέχει η πραγματικότητα από τις έρευνες τελικά;

 

Πριν από πολύ καιρό, είχα διαβάσει μία έρευνα του εξωτερικού, στην οποία τα αποτελέσματα παρουσίαζαν, πώς οι γυναίκες είναι πλέον πιο δυναμικές, υπερτερούν των ανδρών και τους επιβάλλονται. Επίσης, τα αποτελέσματα έδειχναν, με αρκετά υψηλό ποσοστό, πώς οι άνδρες ξυλοκοπούνται από τις γυναίκες και όχι το αντίθετο.

Μελετώντας την έρευνα, με πολύ ενδιαφέρον, καθώς ήρθε να ανατρέψει τα όσα γνώρισα έως τώρα, χάρηκα με τη διαφοροποίηση των γυναικών και με το θάρρος τους και ήλπιζα πως τα πράγματα θα αλλάξουν ρότα. Οι γυναίκες θα πάψουν να είναι θύματα, θα βγουν μπροστά και θα επιβάλλουν την πραγματική ισότητα. Ευχήθηκα ακόμη, να διακινηθεί και στην Ελλάδα μία παρόμοια έρευνα με τα εξίσου αποτελέσματα. 

Δυστυχώς, όμως, τα γεγονότα που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια και ειδικά τον τελευταίο χρόνο, με ανάγκασαν να ‘’βάλω στο συρτάρι’’ εκείνη την έρευνα, για την οποία μιλούσα όπου βρισκόμουν.

Ο μισογυνισμός, η αρρωστημένη ζήλια, τα προσκολλημένα στο παρελθόν μυαλά που θέλουν τον άνδρα να αποφασίζει και να έχει την τελευταία γνώμη, αλλά και ανθρώπους με διεστραμμένα μυαλά, δυστυχώς είναι οι αιτίες που πολλές γυναίκες έχασαν τη ζωή τους.

Ίσως, ένα μέρος της όλης ευθύνης να το είχαν εκείνες, που έβλεπαν τα σημάδια και έμεναν, που κάθε φορά πίστευαν πως θα αλλάξει, που τους ξεγελούσαν με τα γλυκά τους λόγια και νόμιζαν ότι θα είναι η τελευταία φορά και δεν θα υπάρξει άλλη, αλλά πάντα υπήρχε. Ίσως όμως, το μεγαλύτερο μέρος ευθύνης να το είχε η οικογένεια. Αυτή που κάθε λίγο και λιγάκι μας υπενθυμίζει πως στο σπίτι τους, θα πάμε μόνο εκείνον που θα παντρευτούμε και όχι άλλον. Αν άλλαζε αυτό, ίσως να άλλαζαν και τα πράγματα.

 Η επαφή με κάποιον άνθρωπο συνήθως δημιουργεί διαφορετικές εντυπώσεις στο καθένας μας. Ίσως εκείνη η λανθασμένη εντύπωση που θα δημιουργούνταν, σε συνδυασμό με τα πρώιμα σημάδια αντίδρασης, να ήταν το καμπανάκι που θα έκρουε στις έκρυθμες καταστάσεις. Ίσως πάλι και όχι, τις περισσότερες φορές, ο έρωτας είναι τυφλός, έτσι δεν λένε; Και αν δεν μπεις μέσα στο χορό, να δεις τι πραγματικά συμβαίνει, ζώντας συντροφιά με τα συναισθήματα του φόβου και του άγχους, δεν μπορείς να μιλάς, μόνο να εικάζεις…

Της Σταματίας Γκαραλιάκου

Τα στοχευμένα μηνύματα είναι και απλά!

 

Η κατασκευή ενός πολιτικού μηνύματος ήταν, είναι και θα είναι, ένα από τα πολύπλοκα και σημαντικά θέματα της ευρύτερης πολιτικής. Η οργάνωση και η σύνταξή του για να πετύχει, θα πρέπει να καταρτιστεί από έμπειρους ειδικούς, στο θέμα ανθρώπους και να βασίζεται στους ‘’κανόνες’’ του επικοινωνιακού πολιτικού λόγου.

Κατά καιρούς, παρακολουθούμε πολιτικούς να πασχίζουν, ώστε να κερδίσουν το κοινό, άρα και τις εκλογές, μέσα από το πολιτικό μήνυμα που εκφωνούν. Η απαραίτητη τελετουργία, η οπτικοποίηση και αισθητικοποίηση του λόγου, ο μύθος και η χρήση των συμβόλων που περιέχει πολλές φορές το μήνυμα, απαιτούν χρόνο, γνώση και κατάλληλο χειρισμό, καθώς μία αστοχία θα επιφέρει και την ανάλογη αποτυχία στην κάλπη.

Στο Met Gala 2021 όμως, τα πράγματα ήταν τόσο απλά! Η βουλευτής των Δημοκρατικών, Alexandria Ocasio, που ανήκει στην ομάδα του Μπάϊντεν, πέρασε το δικό της προσωπικό μήνυμα, φορώντας ένα λευκό φόρεμα και γράφοντας στο πίσω μέρος με κεφαλαία- κόκκινα γράμμα το σύνθημα- αίτημα, « Tax the rich» , δηλαδή φορολογήστε τον πλούτο. Σε ένα απίστευτα δημοφιλούς γκαλά, που απευθύνεται σε όλη την πλούσια ελίτ της Νέας Υόρκης και γενικά της Αμερικής, η γνωστή ακτιβίστρια, τόλμησε με εκκεντρικό και εντυπωσιακό τρόπο να εκφράσει τις πολιτικές της απόψεις.

 Τα πολιτικά μηνύματα στη μόδα είναι συνήθως υπόθεση, κρυμμένα στο χρώμα ή στο σχέδιο. Ωστόσο, η αύξηση της φορολογίας στους πλούσιους Αμερικανούς αποτελεί βασική προεκλογική δέσμευση του νέου προέδρου Μπάϊντεν, όπου εισήγαγε το νομοσχέδιο στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Το μόνο που μένει τώρα είναι η υπερψήφισή του.

Της Σταματίας Γκαραλιάκου

 

Η πειθώ επέστρεψε και πάλι….

 

Το απόγευμα του Σαββάτου, όλοι παρακολουθήσαμε, αγωνιωδώς, τα νέα μέτρα που εξήγγειλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Το ενδιαφέρον, τόσο του πρωθυπουργού, όσο και των περισσοτέρων τηλεθεατών ήταν στραμμένο στους νέους, που πλαισίωναν την πρώτη σειρά στην πρωθυπουργική ομιλία.

Μετά από τον περσυνό δύσκολο χειμώνα, που αντιμετώπισε η συγκεκριμένη ομάδα, η ανακοίνωση των νέων μέτρων ήρθε και πάλι, δημιουργώντας τις προσωρινές ουτοπικές σκέψεις. Ειδικό τέλος κινητής τηλεφωνίας για όλους τους νέους έως 29 ετών, νέες θέσεις εργασίας, ασφαλιστικό αλλά και επιδόματα, ήταν τα δώρα που περιείχε το καλάθι του πρωθυπουργού. Όλα ήχησαν τόσο όμορφα στα αφτιά της νεολαίας, πλημύρισαν με ελπίδα την καρδιά, αλλά η αμφιβολία είναι ένα συναίσθημα που δύσκολα πλέον καταρρίπτεται.

Στο επίκεντρο της ομιλίας όμως, βρέθηκαν και οι έφηβοι, με σκοπό την παρακίνηση για εμβολιασμό, χρησιμοποιώντας ανάλογα κίνητρα με εκείνα της ηλικιακής ομάδας 18 με 24. Η επέκταση της κάρτας freedom pass για υπηρεσίες και προϊόντα τεχνολογίας ή αθλητικών δραστηριοτήτων και τα πακέτα ίντερνετ για τάμπλετ και κινητά με 50GB σε όσους εφήβους 15-17 χρονών, έχουν εμβολιαστεί ή θα εμβολιαστούν έως το τέλος του χρόνου, είναι τα καινούρια κίνητρα που ήρθαν να ταράξουν, σε μικρό βαθμό πιστεύω, τα νερά και να αυξήσουν τα ποσοστά εμβολιασμού στη συγκεκριμένη ομάδα.

Δυστυχώς τα παράπονα και τα σχόλια του καλοκαιριού, δεν ίδρωσαν τα αφτιά του Πρωθυπουργού, καθώς ο εμβολιασμός είναι ένα καίριο ζήτημα, που κανείς νέος και έφηβος δεν το παίρνει στα αψήφιστα. Το έχουμε ξαναπεί άλλωστε, η χώρα μας είναι χωρισμένη στα δύο και από σήμερα πλέον και επίσημα. Έτσι, ο εμβολιασμός των παιδιών αποδεικνύεται ευαίσθητος, μόνο σε λίγες περιπτώσεις όπου οι γονείς τον υποστηρίζουν ακράδαντα. Ελπίζω και εύχομαι όμως, αυτό να είναι κάτι προσωρινό και να βγάλουν έκτος παιχνιδιού, τα παιδιά. 

Της Σταματίας Γκαραλιάκου