Μία εικόνα, χίλιες λέξεις

 

Μία εικόνα είναι ίση με χίλιες λέξεις, έτσι δεν λένε; Είναι εκείνη η στιγμή που είναι προτιμότερο να σιωπάς και να αφήνεις το μυαλό σου να ταξιδεύει. Άλλωστε, πόσες φορές έχουμε κοιτάξει μία φωτογραφία γεμάτη αναμνήσεις χωρίς να πούμε τίποτα, φέρνοντας μόνο νοερά τη στιγμή και τη σκηνή στο προσκήνιο ή πόσες φορές έχουμε στείλει μία φωτογραφία είτε δικιά μας είτε αποτυπωμένη πάνω σε μία κάρτα, σε μια φίλη μας σε ένα συγγενή μας, πλημμυρίζοντας με αυτόν τον απλό τρόπο την καρδιά του με συναισθήματα;

Οι εικόνες πάντα μιλούσαν και θα μιλούν από μόνες τους, κρύβουν αυτή την ακατανίκητη δύναμη μέσα τους. Και ας θέλουμε πολλές φορές να τις σχίσουμε ή να τις διαγράψουμε από το κινητό ή από τον υπολογιστή μας για να ξεχάσουμε.

Με φωτογραφίες, προτίμησε να περιγράψει και η Associated Press, και συγκεκριμένα με 24 καρέ, τη δύσκολη χρονιά του 2021 που σε λίγες μέρες θα μας αποχαιρετήσει. Πέραν του κορωνοϊού, πόλεμοι, πλημμύρες, φωτιές και σεισμοί, γεγονότα δηλαδή που ίσως αποδειχτούν ιστορικής σημασίας, σημάδεψαν αυτή τη χρόνια όσο και την ψυχή μας.

Όλα αποτυπωμένα και ζωντανά μπροστά μας μέσα από το μαγικό χέρι και την τέχνη του φωτογράφου. Ο απολογισμός της χρονιάς σίγουρα για κάθε χώρα θα είναι διαφορετικός, όταν όμως μιλάμε για παγκόσμια φαινόμενα που έχουν σημαδέψει όλο τον πλανήτη, μπορείς να ανατρέξεις σε αυτό το φωτογραφικό άλμπουμ και αν αντέχεις, σου δίνεται η δυνατότητα να τα ζήσεις ξανά.

Η πείνα, τα παιδάκια που ζουν φριχτές στιγμές στο Αφγανιστάν, τα απόνερα της κλιματικής αλλαγής και άλλα συγκλονιστικά γεγονότα που μας έχουν σημαδέψει, μας παροτρύνουν να λάβουμε μέτρα και να αλλάξουμε επιτέλους αυτόν τον κόσμο προς το καλύτερο, ξεκινώντας πρώτα , συμμορφώνοντας το χέρι του ανθρώπου. Άλλωστε, από μικροί δεν ευχόμασταν υγεία και ειρήνη; Ας το κάνουμε και τώρα, ελπίζοντας πως τα πράγματα το 2022 θα είναι καλύτερα.

Της Σταματίας Γκαραλιάκου

Εκλογές ΚΙΝΑΛ

 

Πριν από λίγες ώρες ολοκληρώθηκε η εκλογική διαδικασία του Κινήματος Αλλαγής με αδιαμφισβήτητο νικητή τον κύριο Ανδρουλάκη. Ο ίδιος, σε δηλώσεις του ευχαρίστησε τους σχεδόν  206.000 ψηφοφόρους και τους υποσχέθηκε μια δυναμική ηγεσία. Προβαίνοντας δηλαδή και αυτός σε παρόμοιες ενέργειες σαν εκείνες, που ακολουθούν όλοι οι πολιτικοί προκειμένου να εξευμενίσουν λίγο τα μυαλά των ψηφοφόρων τους.   

Η αλήθεια είναι ότι τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου περίμενα να είναι εντελώς διαφορετικά.  Ήμουν σίγουρη, θα έλεγα, πως η πρώτη Κυριακή θα είχε αναδείξει και ένα νέο ηλικιακά πρόσωπο, δίνοντας τη δυνατότητα και το βήμα να μας αποδείξει ότι όντως αξίζει, θέτοντας στο προσκήνιο τα σχέδια, τον δικό του τρόπο ηγεσίας αλλά και αποκαλύπτοντας μας τι θα έδινε, τελικά, ο ίδιος στην παράταξη.

Ο λαός, παρόλο που συνεχίζει να είναι προσκολλημένος στις ίδιες συνήθειες και ενέργειες, που αυταρέσκεται να βλέπει ξανά και ξανά τον ίδιο ηγέτη να διεκδικεί την έδρα και ας μη του πρόσφερε κάτι στο παρελθόν και που αν εκλεγεί αυτή τη φορά, σίγουρα θα του κάνει το ρουσφέτι, συνεχίζει και εκφωνεί την ίδια καραμέλα: το αύριο ανήκει στους νέους ή μόνο εσείς (δηλ οι νέοι) μπορείτε να αλλάξετε αυτόν τον τόπο. Όπως δείχνουν, όμως, τα πράγματα, αυτές οι προτάσεις λέγονται μόνο για να ακουστούν και όχι γιατί τις πιστεύουν.

Δεν είναι εύκολο να εμπιστευτείς κάποιον και ειδικά κάποιον νέο, από την πρώτη στιγμή που τον βλέπεις, σχηματίζεις γνώμη που δύσκολα μεταβάλλεται και όπως έχει δείξει η ιστορία, η εμπειρία που έχει ένας άνθρωπος πάνω σε κάτι είναι η ακατανίκητη δεξιότητα του. Έτσι, λοιπόν, για ακόμη μία φορά νίκησε η εμπειρία και όχι ένα νέο μυαλό, που ίσως η ιδεολογία και οι απόψεις του θα προμήνυαν κάτι διαφορετικό.

 Της Σταματίας Γκαραλιάκου

Χουλιγκανισμός στα γήπεδα αλλά... και στην ασφαλτο

 Μπορεί το ποδόσφαιρο να θεωρείται ομαδικό άθλημα και να καλλιεργεί πνεύμα ομαδικότητας και συνεργασίας, ωστόσο υπάρχει το φαινόμενο του χουλιγκανισμού που το αμαυρώνει. Μέσα σε μία εβδομάδα καταγράφηκαν δύο επεισόδια από φανατικούς οπαδούς, ένα μέσα στο γήπεδο και ένα σε δημόσιο δρόμο που κατά την γνώμη μου ήταν και το πιο επίπονο.

Τα μεγαλύτερα ποσοστά βίας, όπως παρατηρείται, συγκεντρώνονται στο ποδόσφαιρο, καθώς θεωρείται το δημοφιλέστερο άθλημα, έχει τους περισσότερους φιλάθλους και επίσης προβάλλεται πολύ από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ο φίλαθλος μετατρέπεται σε φανατικό οπαδό, αφιονίζεται και προβαίνει σε ανεξέλεγκτες ενέργειες, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που προκαλεί υλικές ζημιές και αιματηρά επεισόδια.
Συνήθως, οι κύριοι λόγοι που οδηγούν το άτομο σε τέτοια συμπεριφορά, είναι ψυχολογικοί λόγοι και η ανεργία. Τα άτομα που αντιμετωπίζουν ενδοοικογενειακά προβλήματα, θέλουν να ανήκουν σε μία ομάδα, ώστε να νιώθουν ασφάλεια αλλά και να έχουν δίπλα τους ανθρώπους που να τους προστατεύουν. Αναζητούν δηλαδή, ένα αντιστάθμισμα στοργής και αγάπης. Επίσης, οι δυσβάσταχτες συνθήκες εργασίας, οι υπερωρίες που ποτέ δεν πληρώνονται αλλά και η υποαπασχόληση γενούν συναισθήματα πικρίας και οδηγούν σε μια μοιρολατρική αντιμετώπιση για τη ζωή που έχει ως αποτέλεσμα το άτομο να ξεσπά μέσα στο γήπεδο, να εκτονώνεται, παρουσιάζοντας μια αήθης συμπεριφορά.
Από τη δική τους πλευρά, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν ένα μέρος ευθύνης για τέτοιου είδους επεισόδια, καθώς θεοποιούν τους αθλητές και προωθούν την άκριτη μίμηση. Οι τηλεθεατές ταυτίζονται με τους αθλητές και ειδικότερα οι μικρότερες ηλικιακά ομάδες, υιοθετούν κοινό τρόπο εμφάνισης και στυλ και τους υποστηρίζουν τόσο πολύ, παίρνοντας ακόμη μέρος και σε συμπλοκές. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, δηλαδή, έχουν ως στόχο να εγείρουν τα πάθη ώστε να αποκτήσουν περισσότερη ακροαματικότητα.
Ο άκριτος μιμητισμός λοιπόν, η μισαλλοδοξία και οι παραβατική συμπεριφορά είναι οι απότοκοι του φανατισμού και της αδιαλλαξίας. Έχοντας υπόψη όλες αυτές τις αιτίες που ενδυναμώνουν το φαινόμενο του χουλιγκανισμού, η πολιτεία θα πρέπει να θεσπίσει βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα και να μην είναι τόσο ελαστική και ανεκτική όπως ήταν δηλαδή μέχρι τώρα. Η επιβολή νόμων και κυρώσεων ίσως βελτιώσουν λίγο την κατάσταση και οδηγήσουν το άτομο σε συμμόρφωση.